چرا انگلستان عضو شینگن نیست

چرا انگلستان عضو شینگن نیست و از اتحادیه اروپا خارج شد؟

قبل از اینکه به این بپردازیم چرا انگلستان عضو شینگن نیست توضیح مختصری درباره شینگن میدهیم اما برای دریافت کامل اطلاعات مقاله ویزای شینگن فوری را مطالعه کنید.

شینگن چیست؟

سیستم شینگن به‌عنوان معاهده‌ای بین گروهی متشکل از پنج کشور عضو در سال 1985 آغاز شد. پس از آن در سال 1990 یک معاهده طولانی‌تر و دقیق‌تر به تصویب رسید. این معاهده در سال 1993 لازم‌الاجرا شد و در سال 1995 اجرایی شد. بخشی از قوانین اتحادیه اروپا از سال 1999، زمانی که معاهده آمستردام، یکی از اصلاحات اصلی معاهدات اتحادیه اروپا، لازم‌الاجرا شد.

در طول سال ها، به طور پیوسته کشورهای بیشتری به شینگن پیوسته اند. اکنون این قانون برای تمام 28 کشور عضو اتحادیه اروپا اعمال می شود، به استثنای شش کشور: بریتانیا و ایرلند (که مجبور نیستند به آن بپیوندند). قبرس (که تا زمانی که جزیره تقسیم شده است نمی تواند به آن بپیوندد)؛ رومانی و بلغارستان (زیرا کشورهای شینگن هنوز نمی خواهند آنها را بپذیرند). و کرواسی (که هنوز آماده پیوستن نیست). چهار کشور مرتبط نیز وجود دارند که از شینگن استفاده می کنند، حتی اگر بخشی از اتحادیه اروپا نیستند: نروژ، ایسلند، سوئیس و لیختن اشتاین.

نکته اصلی قوانین شینگن لغو کنترل مرزی بین کشورهای شرکت کننده به منظور تسریع در جابجایی افراد و کالاها است. در ارتباط با این، قوانین سختگیرانه استاندارد در مورد کنترل مرزهای خارجی، و قوانین استاندارد برای دریافت ویزای کوتاه مدت وجود دارد که به عنوان “ویزای شینگن” شناخته می شود. هنگامی که شخصی (مثلاً از هند) ویزای شینگن داشته باشد، می تواند به مدت سه ماه آزادانه در منطقه شینگن سفر کند. کسانی که نیازی به ویزا ندارند (به عنوان مثال آمریکایی ها) می توانند به همان اندازه از طریق منطقه شینگن برای آن دوره سفر کنند. همینطور یک شهروند غیر اتحادیه اروپا که به طور قانونی در منطقه شینگن زندگی می کند (مثلاً یک شهروند ترکیه ای که در برلین زندگی می کند) و دارای مجوز اقامت یا ویزای اقامت طولانی مدت است.

همیشه انتظار می رفت که لغو کنترل های مرزی ممکن است تأثیر نامطلوبی برای کمک به “تردد آزاد مجرمان” داشته باشد. بنابراین سیستم شینگن شامل قوانین پلیسی و حقوق جزا نیز می شود. برای مثال، قوانینی در مورد تقویت قانون استرداد و انتقال شواهد، و همچنین همکاری پلیس در مرزها (مانند «تعقیب داغ» فراریان یا نظارت بر مظنونان) وجود دارد. معاهدات شنگن همچنین پایگاه داده ای به نام سیستم اطلاعات شینگن ایجاد کرده است که به عنوان مثال، شهروندان غیر اتحادیه اروپا را که باید از ورود به هر کشور شینگن خودداری کنند (به دلیل نقض قبلی قوانین مهاجرت یا یک جرم کیفری) و افرادی را فهرست می کند. که باید به عنوان خطرات امنیتی تحت نظارت قرار گیرند.

قوانین شینگن در طول سال ها توسط اتحادیه اروپا توسعه یافته است. به عنوان مثال، اتحادیه اروپا دارای کد مرزی و کد روادید جامع است و یک آژانس مرزی اتحادیه اروپا (معروف به فرانتکس) ایجاد کرده است که نیروهای مرزبانی ملی را هماهنگ می کند. یک نسخه ارتقا یافته از سیستم اطلاعات شینگن، که دارای اثر انگشت و عکس است، از سال 2013 فعال شده است.

تاثیر بر انگلستان

همانطور که در بالا ذکر شد، انگلستان مجبور نیست به سیستم شینگن بپیوندد. این وضعیت ویژه توسط یک پروتکل قانونی الزام آور به معاهدات اتحادیه اروپا، که به عنوان بخشی از معاهده آمستردام مورد مذاکره قرار گرفت، تضمین می شود.بعد از اینکه بریتانیا در رفراندوم  تصمیم به خروج از اتحادیه اروپا گرفت، این بدان معنا نیست که بریتانیا ملزم به پیوستن به شینگن خواهد بود، زیرا پروتکل همچنان در حال اجراست. آن پروتکل را نمی توان بدون رضایت بریتانیا اصلاح یا لغو کرد، و قانون بریتانیا قبل از وقوع آن نیاز به همه پرسی دیگری دارد. (این موضوع در مورد عدم عضویت بریتانیا در اتحادیه اقتصادی و پولی اتحادیه اروپا نیز صادق است).

با این حال، بریتانیا به بخش‌های کمتر بحث‌برانگیز سیستم شینگن، یعنی بیشتر قوانین کیفری و قوانین پلیسی روی آورده است. بسیاری از این قوانین با قوانینی که در کل اتحادیه اروپا اعمال می شود، جایگزین شده اند، به عنوان مثال حکم دستگیری اروپایی (جایگزین قوانین استرداد شنگن)، که در عوض موضوع مجموعه متفاوتی از قوانین انصراف برای بریتانیا است. (اگر بریتانیا تصمیم بگیرد در اتحادیه اروپا بماند، این انصراف نیز تغییر یا لغو نخواهد شد).

به دلیل انصراف بریتانیا از بخش اصلی شینگن، همچنان می‌تواند افرادی را که از بقیه کشورهای اتحادیه اروپا می‌آیند بررسی کند تا ببیند آیا حق ورود به بریتانیا را دارند یا خیر. با توجه به قوانین اتحادیه اروپا در مورد رفت و آمد آزاد افراد، بریتانیا باید شهروندان اتحادیه اروپا و اعضای خانواده آنها را بپذیرد، مگر اینکه نشانه ای (شاید در سیستم اطلاعات شینگن) وجود داشته باشد که آنها افراد تحت تعقیب هستند یا از پاسپورت های سرقت شده استفاده می کنند. با این حال، ورود هر شخص دیگری به بریتانیا توسط قانون بریتانیا کنترل می شود. به عبارت دیگر، بریتانیا همچنان مرزهای خود را در مورد اکثر شهروندان غیر اتحادیه اروپا کنترل می کند.

در حالی که وجود سیستم شینگن ممکن است ورود افراد بالقوه  و تلاش برای ورود غیرمجاز به بریتانیا را آسان‌تر کند، اکثریت قریب به اتفاق مهاجران غیرمجاز به اتحادیه اروپا این کار را انجام نمی‌دهند. خروج از اتحادیه اروپا بر وجود سیستم شینگن تأثیری نخواهد گذاشت یا به بریتانیا هیچ اختیار اضافی برای کنترل ورود اکثر شهروندان غیر اتحادیه اروپا در مقایسه با اختیاراتی که قبلاً دارد، نمی دهد.

آیا شینگن باعث بحران می شود؟

واضح است که شینگن دلیل اصلی درگیری در کشورهایی مانند سوریه نیست. در حالی که شنگن ممکن است در عمل برای کسانی که به مرزهای اتحادیه اروپا می‌رسند آسان‌تر به مقصد مورد نظرشان بروند، اکثر پناهندگان یا مهاجران غیرمجاز (حتی پس از افزایش شدید در سال 2015) اصلاً به اتحادیه اروپا نمی‌روند، بلکه در کشورهای در حال توسعه همسایه باقی می‌مانند. . کسانی که می خواهند به اتحادیه اروپا بیایند باید از مرزها عبور کنند و به قاچاقچیان پول بدهند تا از دریای مدیترانه عبور کنند تا به آنجا برسند، بنابراین تردید وجود دارد که وجود (یا نه) مرزهای بیشتر عاملی حیاتی در تصمیم آنها برای آمدن باشد.

در مورد حملات تروریستی، اکثر کسانی که حملات اخیر پاریس را انجام دادند، شهروندان اتحادیه اروپا هستند که از مناطق درگیری به کشور خود رفت و آمد می کردند. بیشتر آنها برای مقامات شناخته شده بودند و اقدامات کافی برای تحت نظر نگه داشتن آنها یا به اشتراک گذاری اطلاعات بین کشورها انجام ندادند. تعدادی از اقدامات اتحادیه اروپا در حال حاضر (مانند پایگاه داده مظنونان تروریستی در سیستم اطلاعات شینگن، که بریتانیا به آن دسترسی دارد) برای برخورد موثرتر با وضعیت در حال انجام است، و اقدامات دیگری نیز در حال برنامه ریزی است (مانند پایگاه داده در مورد مسافران). به مناطق درگیری)

مطالب مهم:

ویزای مولتیپل کانادا